31 mei 2011: En daar gingen we weer. Voor de vierde keer op rij deden we mee aan de avondwedstrijden op het Haringvliet. Zouden we misschien wat geleerd hebben van de vorige keren? Of bleef het nog lastig om goed bij te blijven. Met twee boten en vijf man kwamen we aan bij de overvloedige Chinese maaltijd. De schipper droeg ons op om veel te eten, want we hadden een bemanningslid minder (Edgar was vlak voor de wedstrijd ziek geworden) en dat moest worden gecompenseerd. Er was zoals alle eerdere weken eerder te veel dan te weinig eten (inclusief onbeperkt komkommersalade). Na wat tips van andere wedstrijdzeilers besloten we het water weer onveilig te maken.
En het bleek waar te zijn, door schade en schande leert men. Met 'De Liftintermediair' wisten we eindelijk bij te blijven. En dat is hard werken. Iedere fout wordt afgestraft en met drie man maak je er al gauw wat. Maar de spinaker stond snel, de kruisrakken gingen beter en de resultaten waren niet onverdienstelijk. Ons uithoudingsvermogen heeft ervoor gezorgd dat we een vijfde (van de zes) plaats wisten te veroveren in het eindklassement.
Aan boord van 'De Opmaat' ging het minder voorspoedig, zij zou vijf minuten later starten, maar besloot daar vier van te maken. Volkomen verwarring in het veld, een deel van de andere schepen startte prompt ook eerder en een algemene terugroep was het geval. Een mooie kans om toch nog goed te starten... Maar helaas werd het toch een laatste plaats. Er valt dus nog veel te leren. Maar ja, het was slechts de tweede wedstrijd.
Toen we eenmaal binnen waren werden er nog gezellig een biertje gedronken en de uitslagen bekeken. En eigenlijk concludeerden we allemaal dat het erg jammer is dat dit de laatste wedstrijd in de reeks was. We kijken allemaal uit naar het Rondje Tiengemeten en de trainingen natuurlijk!
(Geschreven door Rik Bos).
